Թեմ
Հրապարակված է: 12/20/2019
Սիրելի հայորդիք, հայ քրիստոնեայի համար Ս. Էջմիածինը սրբութիւն սրբոցն է, Աստուծոյ ձեռակերտը, որուն մէջ կը տեսնենք պատկերը մեր հոգիին ու կը կարդանք ամբողջ պատմութիւնը մեր ազգի։ Իւրաքանչիւր հայ, ով ուխտի այցելութեամբ գտնուած է Ս. Էջմիածին, անկասկած առաջին իսկ պահուն իր մէջ զգացած է հոգևոր վերածնունդ, որովհետև նոյն սրբավայրին մէջ կը լսենք ձայնն Աստուծոյ, աղօթքը մեր նախնեաց և կը տեսնենք ճանապարհը նոր ժամանակին և յաւիտենականութեան։
Ս. Էջմիածինը այն սրբազան տեղն է, ուր Աստուած իջաւ և հանդիպեց մեր ժողովուրդին, և այդ պահէն սկսած մենք դարձանք առաջին քրիստոնեայ պետութիւնը աշխարհի երեսին, որ քրիստոնէութիւնը ընդունեց որպէս պաշտօնական պետական կրօն։ Եւ 301 թուականէն սկսեալ Ս. Էջմիածին դարձաւ մայրը մեր ժողովուրդին, որովհետև մեր ազգի զաւակներուն բաշխեց և՛ հոգևորը, և՛ ազգայինը։ Ս. Էջմիածնի լուսոյ խորանէն հաղորդուեցան Վարդանանք և Սարդարապատի հերոսներն ու մեր օրերու անմահ քաջերը Արցախի, որոնք կերտեցին հրաշքը բոլոր ժամանակներու և ժառանգը գալիք բոլոր սերունդներուն։ Ահա թէ ինչու, երբ մեր հայեացքը կ’ուղղենք դէպի Ս. Էջմիածին, անդ կը տեսնենք պատկերը մեր ժողովրդի, պատկերն ու առաքելութիւնը մեր կեանքին, և ամենէն աւելին՝ Աստուծոյ ներկայութիւնը։ Մէկ խօսքով՝ Ս. Էջմիածինը արմատն է մեր կեանքին ու պատմութեան, և դէպի երկինք բարձրացող ու դէպի յաւերժութիւն առաջնորդող աստուածահիմն կամուրջը։
1700 և աւելի տարիներ շարունակ Ս. Էջմիածինը իր Մայր Տաճարով եղած է հոգևոր մագնիսը՝ մեր ժողովուրդի զաւակները իրար կապող ու միացնող։ Դարերու ընթացքին ի՜նչ փորձութիւններ ու վտանգներ են հասած Ս. Էջմիածին, և սակայն Աստուծոյ աջը պահպանած է Սրբութիւն Սրբոցը մեր ազգի, որպէսզի այն դառնայ Մայրը բոլոր սերունդներու համար։
Հայոց սրբազան լեռ Արարատի դէմ կանգնած մշտարթուն հսկիչն է Ս. Էջմիածինը։ Եւ մայրն այսօր կը կանչէ աշխարհասփիւռ իր զաւակները, որպէսզի մեր օրերու պարտքը կատարենք և միասնակամ աշխատանքով ապահովենք անյետաձգելի վերանորոգութիւնը Ս. Էջմիածնի Մայր տաճարին։
Հայոց Հայրապետը՝ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ կաթողիկոսն Ամենայն Հայոց իր սրբատառ կոնդակով կոչ կը յղէ բոլոր հայութեան, որպէսզի գործնական աղօթքով տէր կանգնենք, պահենք պահպանենք Ս. Էջմիածինը՝ որպէս լոյսի ու հաւատքի Փարոսը բոլոր սերունդներու համար.
«Ի խորոց սրտի աղօթում ենք, որ Բարձրեալ Տէրը Իր Սուրբ Աջի ամենախնամ հովանու ներքոյ պահպանի ձեզ, սիրելի՛ հաւատաւոր և հաւատարիմ զաւակներ մեր, պարգևի բիւր բարիքներ և ամուր պահի եկեցանուիրումի, ազգանուիրունի ու հայրենասիրութեան ձեր ոգին։ Թող Աստուծոյ շնորհները հովանի լինեն ազգիս հայոց և միշտ խաղաղ ու անսասան պահեն մեր հայրենիքը, ամուր՝ մեր պետականութիւնը, յաւէտ շէն ու պայծառ՝ Առաքելական մեր Սուրբ Եկեղեցին»։
Սիրելի հայորդիք, պատմութեան մէջ քիչ անգամ կը պատահի, երբ առանձնաշնորհումը կը տրուի մեզ մեր հոգու պարտքը կատարելու մեր ազգի կեանքին Սրբութիւն Սրբոց Ս. Էջմիածնի նկատմամբ։ Մեր պարտքը կատարենք հպարտութեամբ, գիտակից հաւատքով և այն մտածումով, որ Ս. Էջմիածնի Մայր Տաճարի վերանորոգութեան նուիրական պարտականութիւնը մերն է։ Սրբալոյս միւռոնը, որով մեր զաւակները կը դրոշմենք, մեզի կը բաշխուի Ս. Էջմիածնէն։ Ուրեմն՝ Մայրը այսօր պէտքն ունի իր զաւակաց, և միասնաբար Անոր ձեռքերը վեր բռնենք։
Տարիներ առաջ Վեհափառի օրհնութեամբ ու նախաձեռնութեամբ կազմակերպուեցաւ Մայր Տաճարի վերանորոգութիւնը։ Երբևէ չէինք պատկերացնէր, որ աշխատանքը կրնար երկարիլ։ Ամէն քայլափոխի անդրադարձանք, որ ընթացիկ վերանորոգութենէն աւելի հիմնական քայլերու անհրաժեշտութիւնը կար։ Մասնագէտներ հրաւիրուեցան և՛ Իտալիայէն, և՛ Ճապոնիայէն, և անոնց քննութեան արդիւնքն եղաւ այն, որ Մայր Տաճարը կը գտնուէր փլուզման վտանգի առջև և անհրաժեշտ էր անյետաձգելի ու մեծածախ վերանորոգութիւն, Փառք աստուծոյ, աշխատանքները կ’ընթանան, և յուսալից ենք, որ 2020 տարւոյ աւարտին Մայր Տաճարը իր դռները կը բանայ, և մեր ժողովուրդի զաւակները, Ս. Էջմիածնի կարօտը իրենց սրտերուն մէջ, կը փութան Ս. Էջմիածնի Մայր Տաճար՝ իրենց մոմը վառելու և ջերմ ու անկերծ աղօթքով ամրապնդելու Լուսաւորչի տեսիլքով երկինք բարձրացած Մայր Տաճարի հիմքերը։
Սիրելի բարեպաշտ հաւատացեալներ, Ձեզի կուգանք Ս. Էջմիածնի լոյս հաւատքով։ Ձեզի կը բերենք Վեհափառ Հայրապետի սէրն ու օրհնութիւնները, որպէսզի մշտապէս Ձեր հոգու աչքերը ուղղէք դէպի Ս. Էջմիածին։ Ձեզի կը բերենք մեր նախնեաց հաւատքի կանչը, որ բոլորս միասնաբար դրսևորենք մեր աղօթքը գործնական կերպով՝ մեր նուէրը պատրաստելով Ս. Էջմիածնի Մայր Տաճարի վերանորոգութեան համար։ Մայր Տաճարի վերանորոգութիւնը մեր և՛ պարտքն է, և՛ պատիւը։
Թող Ամենակարող Աստուած իր Աջը հովանի դարձնէ բոլորիդ վրայ, որպէսզի մեր ինքնութեան խորհրդանիշ՝ Ս. Էջմիածնի լոյսի առջև մնանք խոնարհած։ Ս. Էջմիածինը հայրենի հողին հետ միաձոյլ դարձած անժամանակին մէջ ապրող յաւերժութիւնն է։
Մեր մէջ է հաւատքին գիտակցութիւնն ու ոյժը, կեանքի կոչենք այն, և այն ժամանակ երկնքի մէջ մեր նահատակաց հոգիները պիտի հրճուին և իրենց յարուցեալ կեանքը տեսնեն մեր մէջ՝ վերանկախացեալ Մայր հայրենիքով, հզօր եկեղեցիով և ազատատենչ մեր ժողովուրդով։
Տ. Յովնան Արք. Տէրտէրեան